Pastoral nga Pag-awhag sa CBCP alang sa Jubileo sa Kaluoy ug Tuig sa Banay ug sa Eukaristiya (Cebuano Translation)

Mangluhod kita atubangan sa Ginoo nga atong Magbubuhat. (Psalm 95:6)

 

Ang Tuig 2016 mausa ka tuig sa daghan nga mga panalangin alang kanato dinhi sa Pilipinas, Mausa usab kini ka tuig sa misyon alang sa Gingharian.

Gikan sa Diciembre 8, 2015 hangtod sa Nobiembre 20, 2016, magsaulog ang Simbahan dinha sa tibuok kalibotan sa ekstraordinaryo nga Tuig sa Jubileo sa Kaluoy nga gilagda ni Papa Francisco sa bula papal Misericordiae Vultus. Muunong kita uban sa Santo Papa sa iyang pag-ampo nga “ang Simbahan maglanog sa pulong sa Dios nga msgbanda kusog ug tin-aw isip usa ka mensahe ug usa ka timaan sa pasaylo, kalig-on, panabang ug gugma. Kanunay unta siya nga dili kapoyan pagpaabót sa kaluoy, kanunay mapailubon pagtanya’g kamabination ug kahupayan.

Sa Pilipinas, karong adlawa, Nobiembre 29, 2015, Unang Domingo sa Adbiento, maoy atong pagbukas sa Tuig sa Eukaristiya ug sa Banay, isip kabahin sa atong siyam ka tuig nga pagpangandam alang sa Jubileo sa 2021, ang ikalima ka gatos nga kasumaran sa una nga Misa ug una nga bunyag dinhi sa Pilipinas. Mahinamon usab kita nga nagpaabot sa kasaulogan sa Ika Kalim-an ug Usa nga Pangkanasoran nga Kongreso sa Eukaristiya sa Sugbu sa Enero sa 2016.

Sa tuig 2016 ato sad saulugon ang ika kawhaan ug lima ka tuig sa pagtigom sa Ikaduha nga Konsilyo Plenaryo sa Pilipinas, pinakadako nga hitabo nga simbahanon sa ikakawhaan nga gatosan ka tuig.

Niining umaabot nga tuig sa pagbag-o pahinungod sa kaluoy, sa Eukaristiya ug sa Banay, ubos sa lamdag sa Ikaduha nga Konsilyo Plenaryo sa Pilipinas, unsaon man nato isip katawhan pagtubag?

Isip inyong mga igsuon ug magbalantay diha sa pagtuo, ang atong tubag mao “Kon buot kita og pagbag-o, kat-unon nato pag-usab ang pagluhod.” Mora og ang atong henerasyon nawagtangan sa lihok sa pagluhod, nahimo hinuon kita nga mapakpakon nga henerasyon. Mora’g giamong nato ang mithi sa pagpaubos sa kultura sa pagseguro ug pag-agad sa kaugalingon. Ang atong pagpanglabay ug pagpanggasto nga kultura halos dili makahulagway og pagluhod sa usa’g usa, sama sa paghugas sa Ginuo sa mga tiil sa binati niya nga mga tinun-an. Kon buot nato ipahiuli ang masud-ungon nga paglantaw sa kabuhatan sa gisangpit kanato ni Papa Francisco magkat-on kita pagluhod pag-usab sa Ginuo ug matingala sa kahibulong sa Iyang kalumo ug kaluoy.
Kon buot kita og pagbag-o, magkat-on kita pag-usab og pagluhod sa lawas, sa kasingkasing, sa panglantaw.

Pagpakilimos sa kaluoy, mangluhod kita sa pagbasol. Pagtahod sa Eukaristiya, mangluhod kita ug magsimba. Uban og ubos nga pag-alagad, mangluhod kita dinha sa banay ug mag-isighugasay sa mga tiil. Kon kita nagdamgo sa pagbag-o, mangluhod kita sa pagbasol, diha sa pagsimba ug diha sa pag-alagad.

Alang sa Kaluoy, Mangluhod Kita Dili kita makasaulog sa Kaluoy nga walay pagbasol.

Samtang gibato nila si Esteban, nag-ampo siya sa Ginoo,… Unya miluhod siya ug misinggit pagkusog, “Ginoo! Ayaw sila pakasad-a sa ilang gibuhat!” Tapos niya isulti kini, namatay siya. (Buh 7:60)

Maluluy-on nga Amahan, gisangpit kami sa pag- ampo alang sa katawhan sa kapasayloan sa mga sala. Nanginahanglan kami sa kanunay nga pagsud-ong sa misteryo sa kaluoy. Tuburan kini sa kalipay, kahupay, ug kalinaw. ng among kaluwasan nag-agad niini. Kaluoy: pulong nga nagbutyag sa misteryo mismo sa Balaan nga Trinidad. Kaluoy: kinatumyan ug kinatas-ang buhat sa Dios pagtagbo kanato. Kaluoy: sukaranan nga balaod nga anaa sa kasingkasing sa matag tawo nga matinud-anon nga nagpakabana sa iyang mga igsuon sa dalan sa kinabuhi. Kaluoy: ang taytayan nga nagdugtong sa Dios ug sa tawo, pagbukas sa mga kasingkasing ngadto sa paglaom sa pagkagihigugma sa hangtod bisan pa sa atong pagkamakasasala. (MV #2).

Pagsaulog sa Jubileo sa Kaluoy, gidapit usab kita pagluhod diha sa pagpaubos ug pagbasol labi na dinha sa sakramento sa pakighiuli diin nagaluhod kita aron sa pagkumpisal sa atong mga sala ug pagdawat sa pasaylo. Ang pagluhod usa ka mahinungdanon kaayo nga lihok sa atong kultura nga Kristuhanon nga bawion ug bantayan. Niingon si Origen nga ang pagluhod gikinahanglan kon buot kita mag-angkon sa atong mga sala atubangan sa Dios ug mangita sa iyang kaluoy. Nag-ilhanan ang pagluhod sa nakasala apan nagsalig sa mahigugmaon nga kaluoy sa Dios. Diha nga pakyas ang lawas pagnunot sa gibati sa kasingkaisng diha sa pag-ampo, diha nga mawagtang kanato ang kahinungdanon sa pagluhod, ang atong pag-ampo mauga ug gani malaay. Pag-ampo uba’g lawas nga nagluhod o nagyukbo o nagbayaw sa mga kamot makahaling sa kinabuhi sa espiritu.

Si Juan Casiano (360-435) nitudlo “Ang pagbaliko sa tuhod usa ka timaan sa paghinulsol ug sa kaguol sa usa ka nagbasol nga kasingkasing”. Dugang pa, si San Ambrosio sa Milan (Hexaemeron, VI, ix) niingon “Ang tuhod gihimo nga mabaliko aron pinaagi niini labaw kay sa uban, ang atong mga kalapasan batok sa Ginuo makunhoran ug ang pagkanasamok nga Dios maalam-alaman, ang grasya mapaanaa.”

Ang pagluhod dili lamang usa ka lihok pagpakiluoy sa atong mga sala, usa usab kini ka pagkamabination sa atong isigkanasamdan nga mga makasasala. Gidapit kita pagluhod aron paghikot sa mga samad niadtong nagkadugo ug nasakitan. Gani, ang kaluoy dili lamang usa ka lihok sa Amahan, nahimo kini nga sukdanan sa pagtino si kinsa ang tinuod niya nga mga anak. (MV, #9). Ang pagluhod mag-andam kanato pagpaambit sa kaluoy. ng ang ubos nga pagluhod nagpahimangno kanato nga nangahulog apan gipasaylo kita ug nga niining mao nga kahimtang mag-isigmaluluy-on kita.

Kinahanglasn mangluhod kita atubangan sa Dios sa pagbasol sa atong mga sala batok sa Inahan nga Kinaiyahan. Mangluhod kita sa kaguol sa mga uwat sa kinaiyahan, sa paggun-ob sa pag-isig pagkabuhi sa mga linalang nga gisakripisyo alang sa kalamboan.

Mangluhod kita atubangan sa mga kabos nga atong gibaliwala; sila nga gipasaligan sa Ginuo pagpanunod sa Gingharian. Mangluhod kita diha sa kaguol sa atong mga pagpasipala sa mga walay kusog ug sa mga masamdan. Mangluhod kita pagpangita og kaluoy gikan sa mga gipadaplin ug sayop nga gihukman, gidudahan ug gipanabitabi. Nanginahanglan kita pagluhod ug pagpangayo og pasaylo sa atong wala mapahamutang nga kabuot ug katalaw pagdapit sa Ginuo ug pagpakamatay alang Kaniya.

Kon buot kita og pagbag-o, kinahanglan magkat-on kita sa pagpaubos sa pagluhod gikan sa kasingkasing.

Mas sayon paghiuumdom nga mga makasasala kita diha sa pagluhod. mas sayon pagpaambit sa sama nga kaluoy sa pagluhod, dili gikan sa labaw ka taas nga ang-ang kondili gikan sa gipanag-ambitan nga makasasala nga kahimtang Miserando atque eligendo.

Ang kaluoy ang sukaranan mismo sa kinabuhi sa Simbahan. Tanan niya nga pastoral nga lihok madakop unta sa kalumo nga nagpaanaa kaniya sa mga matuuhon; walay magmakulang og kaluoy sa iyang pagwali ug pagsaksi. Ang pagka matuohan mismo sa Simbahan makita sa giunsa niya pagpakita sa maluluy-on ug mabination nga gugma. (MV, #10) Gipaambit nato kining kaluoy dili isp tiggahin sa grasya gikan sa atong mga trono sa huwes kon dili sa gipanagsalohan nato nga patag sa atong makasasala nga kahimtang.

Managluhod Kita Dinha sa Pagsimba

Sa Enero 2016, ang atong mga tiil ug mga tuhod mudala kanato sa Sugbu alang sa Ikakalim-an ug Usa nga Pangkanasoran nga Kongreso sa Eukaristiya paglanog sa mga pulong ni San Pablo ngadto sa taga Colosas “Cristo anaa kaninyo… himaya sa Dios.
Kon nagdamgo kita og pagbag-o, atong kaplagon pag-usab ang gahom sa pagluhod sa hilom nga pagsimba diha sa Balaan nga Sakramento sa Kordero sa Dios

Nadungog ko ang tanang binuhat …—ang tanang binuhat dinhi sa tibuok kalibotan—ug nag-awit sila sa pag-ingon: “Alang kaniya nga naglingkod sa trono ug alang sa Nating Karnero, ang pagdayeg, dungog, himaya ug gahom, hangtod sa kahangtoran!” Ug mitubag ang upat ka buhing binuhat sa pag-ingon, “Amen!” ug nanghapa ang mga pangulo ug misimba kaniya (Rev 5:13-14).

Ang niadtong tungora Kardenal Jose Ratzinger nisulat sa iyang libro The Spirit of the Liturgy nga ang Sulat sa mga Hebreo niisip sa tuhod isip ilhanan sa kalig-on. “Pagbaliko sa tuhod sa ingon pagbaliko sa atong kusog atubangan sa Buhi nga Dios, diha sa pag-ila sa kamatuod nga ang tibuok nga mao kita nadawat nato gikan sa Dios.”(p.191)

Ang pagluhod kabahin sa kultura nga Kristiyanos. Dili kita makabiya o makahiplig sa kultura sa pagluhod pagpalabi sa kultura nga nagkanayon nga isip mga gawasnon magtindog kita pag-atubang sa Dios. Pagtahod sa tabernakulo diha sa pagbaliko og tuhod, pagluhod dinha sa pagsaulog sa Balaan nga Eukaristiya, pagluhod pagsimba sa gibukas nga Balaan nga Sakramento–kini gagmay apan hamili nga mga lihok sa pagsimba nga kinahanglan ato nga panalipdan.

Pagluhod panahon sa pangkonsagrasyon nga mga pulong ibabaw sa pan ug sa bino dili lamang usa ka lihok sa pagpaubos kondili pagyukbo pagtagbo sa Ginuo nga sa kinaugalingon nidungo pagkab-ot kanato: Bisan siya Dios, wala siya mamugos nga magpabiling tupong sa Dios. Hinuon, nagpaubos siya ug nagmasinugtanon hangtod sa kamatayon, kamatayon sa krus. (Phil 2: 6)

Kon buot ka og pagbag-o, luhod pag-usab. Magluhod kita paghimayad sa dili maihap bga dili balaanon nga mga buhat batok sa Eukaristiya, magpakiluoy usab kita tungod sa sakrilehiyo ug pagpasipala sa Balaan nga mga kinonsagrahan nga pan ug bino balikbalikon nga ipasagubang diha sa daghang mga katiligoman. Mangita kita’g pasaylo sa mga sulaysulay ug pasipala sa liturhiya: pagpasikat sa kaugalingon sa mga inordinahan nga nangita og kabantog ug ug dili kadiosnon; pagbaliwala na lang sa Misa; pagsul-ob og walay tahod nga sapot ug sa bugnaw nga batasan sa sulod sa atong pag-apil sa Misa.

Balik kang Kardenal Ratzinger, “anaay asoy nga gikan sa sa mga Amahan nga nagpuyo sa Kamingawan, nga sumala niini ang yawa gipugos sa Dios pag-adto sa usa ka Abba Apollo. Itom siya nga tan-awon ug laksot, uban og kuyaw nga daot nga mga tiil, apan pinakamakamakakurat, walay tuhod. Ang pagka dili makaluhod makita nga mao ang batakan nga pagkadmonyo” (The Spirit of the Liturgy, 193)
Ang tanang tawo maghandom sa Ginoo.

Gikan sa kataposang suok sa kalibotan modangop sila kaniya;

simbahon siya sa tanang kaliwatan ug kanasoran.

Kay ang Ginoo hari man; siyay nagmando sa tanang kanasoran. (Ps 22:27-28)

Kon buot kita or pagbag-o sa pagka espirtuhanon kinahanglan atong ipabalik ang kultura sa pagluhod.

Alang Sa Gugma Ug Pangalagad Mangluhod Kita

Niining Tuig sa Banay ug sa Eukaristiya, gidapit kita pagluhod sa pagpadangat og pagbag-o sa banay. Magluhod kita pag-alagad sama sa Ginuo. Ato nga gilantaw ang matag banay nga Katoliko nga Pilipino mamisyonero nga mga manununod sa Eukaristiya.

Mibiya si Jesus sa lamesa, gihukas niya ang iyang sapaw, ug nagbakos siyag tualya. Unya naghuwad siyag tubig sa planggana ug gihugasan niya ang tiil sa mga tinun-an. (John 13:4)

Mangluhod kita pag-usab sa balay alang sa pag-ampo sa banay ug pag-isighugasay sa tiil. Diin magpabilin ang gugma ug pangalagad ug dili ang garbo ug mulo; diin ang pagpaubos sa pasaylo ug pagka gipasaylo magpabilin ibabaw sa pagpanimalos ug pait nga mga kasilag, diin mga magulang ug mga manghod mag-isighugasay sa mga tiil ug mga ginikanan, diin may kultura sa pagluhod isip banay, ang damgo sa pagbag-o sa kinabuhi sa banay dili layo sa panam-aw.

Ang banay nga mag-uban pag-ampo magpabilin nga mag-uban. Ang banay nga mag-uban pagluhod mag-uban paglab-as ug pagbag-o. Ang banay nga mag-uban pagluhod magpabilin nga batan-on ug bag-o. Ang pagluhod magpagahom sa mga banay pagbarog batok sa mga unos sa kinabuhi. Pagluhod kalig-on.

Sama sa diha sa banay, mao usab diha sa Simbahan ug sa mga magbalantay. Ang Simbahan dili atoa. Ang Simbahan iyaha ni Kristo. Kitang mga magdudumala lamang dili mga magtutukod, kinahanglan mamalik ngadto sa espirituhanon nga mga gamot sa pag-ampo ug pagduko alang sa paghugas sa mga tiil. Ang gisugo sa Ginuo sa Jueves Santo pag- “himo sa ingon” usa ka adlaw-adlaw nga kaakohan nga atong himuon uban og pagpaubos, uban og kalipay, uban og gugma.

Pagluhod alang sa Pagbag-o

Sa Tuig sa Jubileo sa Kaluoy, niining Tuig sa Banay ug sa Eukaristiya, mamalik kita ngadto sa espirituhanon nga bili ug kaanindot sa pagluhod. Gani si Tertuliano nipadayon sa pag-ingon “Wala untay pag-ampo nga himuon samtang dili nagaluhod”. (De Oratione, 23)

Unsaon man nato pagpabag-o sa walay pag-ampo? Unsaon man nato pag-ampo sa walay pagluhod alang sa pagbasol? Unsaon man nato pagdawat og kaluoy kon kita mapagarbuhon ug seguro sa kaugalingon?

Unsaon man nato pagsimba sa walay pagluhod nga si San Pablo mismo nag-ingon man,
“Sa ngalan ni Jesus tanan nga mga tuhod mubaliko unta niadtong atua sa langit ug dinhi sa yuta ug ubos sa yuta.”
Unsaon man nato pagpakita nga kita Iyaha nga mga mununod sa walay pagluhod pag-isighugasay sa mga tiil sumala sa Iya nga gisugo? Pinaagi sa gugma mahibaloan kita nga Iya nga mga manununod.

Niining Tuig sa Kaluoy mangluhod kita pag-usab. Kon buot kita og pagbag-o ipaluhod ang kasingksing ug ang lawas. Ibaliko ang salabotan ug mga tiil sa Ginuo. Iuban pagpaduko sa kalag ug mga tuhod diha sa pagsimba ug pagpaubos.

Nga si Maria Inahan sa Kaluoy magtudlo unta kanato sa iyang pagpaubos ug magdala kanato sa kamot pagsimba sa iyang Anak ug pag-alagad sama Kaniya.

Gikan sa Hugpong sa mga Obispo nga Katoliko sa Pilipinas, Nobiembre 29, 2015, Una nga Domingo sa Adbiyento

Kaninyo matinud-anon,

(Sgd)+SOCRATES B. VILLEGAS
Arsobispo sa Lingayen Dagupan
Pangulo, CBCP